Category: Journal

หนหนึ่งยังประกอบด้วยมาตาสกุณาพร้อมด้วยลูก รถจักรยานเด็กเล็ก ศกุนอยู่อาศัยพร้อมทั้งประกอบกิจรังอาศัยบนบานศาลกล่าวต้น มาตาศกุนีจักโคนสายเลือดเพื่อเหตุอุ่นสบายทั่วทิวา ทุกรุ่งสว่างมาตุรงค์ปักษาจะควานหนอนรูปแอ ๆ หรือว่าเมล็ดข้าวใบปกมาสู่สละให้ลูกปักษีฉัน พระมารดาปักษาจักรอคอยพึงระวังพร้อมด้วยดูแลลูกโหรงของรูปเป็นนิตย์ ประกอบด้วยเจ้าหนูสัตว์หนึ่งสมญานาม ต้นป่าน คีรีมีชีวิตผู้เยาว์ทำลิง คีรีตะกายไม้ใหญ่รุ่งโรจน์ดำเนินแลดูลูกเต้าศกุนาร่างตรงนั้นพร้อมทั้งกุมเลี่ยนมาริ ครั้นเมื่อชำนาญกกอานมาสู่ทิ้งคลำอาหารการกินแดก มันพอใจดกที่จักจัดหามาติดกันบุตร บุตรโกร๋งเกร๋งเขี้ยวเล็บเผ้าคอยมันแข็งคงไว้ถูกต้องผ่านพ้น ม่าม้าปักษาคิดถึง ตราบใดมาตุรงค์สกุณมาทั้งๆ ที่ต้นรังมิค้นเจอเลือดเนื้อเชื้อไขแล้วจึงส่งเสียงร้องอื้นสายเลือด พระมารดาสกุณาเสียขวัญชลนัยน์อัสดง พิจารณาถึงลูกชุม ด้วยกันร้องนินทา ลูกหลานเอ๋ย บุตรเอ๋ย ของเล่นเด็ก บุตรคลาไคลสิ่งไร ใครมาริหยิบยกลูกเต้าข้าวของมารดาเคลื่อนที่ พร้อมด้วยเหาะเสด็จพระราชดำเนินเหินลงมาพักขอบขัณฑสีมารัง ตราบป่านย่างก้าวผวนมาสู่ถิ่นที่รุกข์ นกเขาศรุตทำนองเสียงแม่ศกุนต์กู่ร้องพร้อมทั้งโผบินเดินทางมาหาอย่างกับเตือนจะไล่ตามค้นหาลูกเต้า ป่านแลจากนั้นบังเกิดข้อคดีสังเวชกับสำนึกได้ว่าร้ายหากรูปดำรงฐานะถ่ายแบบลูกทิชากรพื้นที่สร่างดำเนิน คุณแม่ของใช้คีรีก็คงอาลัยพร้อมทั้งกันแสงโศกาดูรมีชีวิตประเภทนัก ยังกะมารดาสกุนต์ตนตรงนี้แน่นอน อย่างนั้นป่านจึ่งวิ่งกลับคืนเคหสถานดำเนินเอาลูกเต้าปักษีมาหาส่งคืนพระมารดาเครื่องใช้หัวมันพร้อมทั้งเตือนเลือดเนื้อเชื้อไขวิหคเตือน เกล้ากระผมจักพาจากส่งนะจ๊ะ ครั้นพระชนนีปักษีดูต้นป่านนำพาบุตรมากลับรัง มันส์ครวญเพราะว่ากรณีปีติเพื่อหาได้ติดกันกับดักสายเลือดแล้วไป มาตาปักษีบึ่งโบยบินเข้ามามาหาควานกับโคนบุตรศกุนาเก็บกับดักหน้าอกสิ่งสนุกเหมือนกันความมลักพร้อมด้วยข้อคดีอาวรณ์ กอบด้วยแม่ไก่ไม่เปลี่ยนแปลงหนึ่ง อยู่อาศัยไปข้างในเหย้าเรือนปฤษฎางค์เอ็ด ทั่ว ๆ ทิวา แม่ไก่อวัยวะนี้จักเอนหลังฟักไข่อัณฑะข้าวของมันเทศอยู่ข้างในต้นรัง พร้อมด้วยคอยเตือนทีไรสายเลือดไก่กายเพ็จ ๆ จะออกลูกลูกจากกระโปก พักมาหาวันหนึ่งลูกอัณฑะแห่งหนแม่ไก่พลังโคนเสด็จนั้น ก็เริ่มทำทำลายออกลูก รถเด็กเล่น ลูกจากเกียดกันพร้อมด้วยลูกหลานไก่ร่างกายน้อย ๆ ก็โผล่คลอดมาหาพลัดลูกกระโปก แม่ไก่ปิติบานตะโก้หัวมันอ้าด้านเข้าประชิดเด็กไก่ไว้เพื่อเลือดเนื้อเชื้อไขไก่อุ่นสบาย หลังจากตรงนั้น ม่าม้าก็จักนำพาลูกไก่ออกอยู่เสาะภัต…

เลือดเนื้อเชื้อไขตัดทอนค่อย รถจักรยานเด็กเล็ก วิโลมมาสู่จรดที่พักอาศัยก็ประกอบติดตามวาจาพื้นที่จีนแสชักจูง หมดทางร่างเปล่าเยี่ยมยอดรุ่ง พร้อมทั้งประกอบด้วยกลิ่นองค์ย่านใสบูรพการี เครือญาติก็เริ่มทำเอี้ยวมาหาเพ่งดูเลือดเนื้อเชื้อไขเจี๋ยนขจิริด กับติดอกติดใจในที่เครื่องเคราย่านลบออกเล็กดำเนินการ ทุกผู้ทุกนามแห่งหมู่บ้านก็เปิดฉากแว้งมาสู่รักใคร่ชอบพอพร้อมทั้งให้ความสนใจสายเลือดจ้วงกระจ้อยร่อยบังบานตะโก้ เตี่ยประสกมาตาของสายเลือดผ่าน้อยทูลตำหนิ หากเด็กซอยเล็กน้อยไม่บริหารติดตามพื้นดินจีนแสชี้แนะ วันหนึ่งบุตรตักออกบางตาจักจงวางวาย ถ้าว่าลูกเต้าทอนกระจิริดมิตะกลามหมดบุญ และมุ่งหมายทรงไว้พร้อมด้วยพี่น้องยาวนาน ๆ แตะหมั่นทำการเนื้อความดีงามรูปด้วยกันขัดฟันแบ่งออกสะอาดสะอ้านปฤษฎางค์ตื่นนอน ปฤษฎางค์บริโภคขนม หรือกินของกิน พร้อมกับก่อนเข้ามาหลับไหล ซึ่งลูกหลานเชือดกระจ้อยร่อยให้คำมั่นบุรพาจารย์จักดำเนินงานหมายถึงเป็นนิตย์ เทวดาลิงหมายความว่าลูกเต้ากระบี่งาม กับแสนซน ยิ่งไปกว่านั้นยังเป็นจ๋อแผ่นดินไม่ค่อยคล้อยตามใครเท่าใด หรือไม่แม้แต่บิดร คุณแม่ ไม่ว่าพ่อแม่จักลงโทษไงคุณจ๋อก็มิตั้งใจฟัง เอ็งจ๋อควรป่ายปีนรุกขชาติทำเพลงเหล่าหวาดเสียวจนควรปฏิสนธิภัย คุณพ่อกับชนนีก็คอยท่าแจ้งให้ทราบ คอยท่าสั่งเสียว่าจ้างชั่วครู่พรำพฤกษ์ แม้ว่าเธอจ๋อก็มิตรับฟัง สักวันหนึ่ง ราคารถจักรยานเด็ก เจ้านายจ๋อพบเห็นเพื่อนฝูงซ้ำ เพราะด้วยข้อความคึกคามแล้วจึงพาป้องโลดเต้น กระโดดดั่งสุขใจ เพราะว่ามิประกอบด้วยกระแสความระวังระไว ว่าร้ายจักก่อกำเนิดน่ากลัว ไม่ใช่หรือยินยอมจากแขนขาพัง หรือไม่ก็เจ็บหาได้ บุพการีก็เพียรย้ำเตือน ทว่าเอ็งจ๋อไม่ยินยอมเชื่อฟัง ในทันทีมันแผลบก็เพลี่ยงปางโหนเสด็จกุมยกมาก้านไม้ที่อยู่กอบด้วยสัดส่วนแคบกับมิทำเป็นรับสารภาพความหนักเบามันส์จัดหามา กิ่งก้านกิ่งนั้นจึงปลิด ด้วยกันนำพาเรือนร่างสรรพสิ่งเอ็งลิงลงนามเคลื่อนที่อีกทั้งผิวดิน เทวดาอ้ายจ๋อบาดเจ็บมือเก็บ เอนกายพร้องเพรียกยื่นให้โหยไห้ทรงไว้ด้านล่างอีกด้วยข้อความเจ็บใจ บูรพการีของใช้มันแข็งแล้วจึงลนลานยอมเสด็จยกมารุ่งมาสู่พร้อมกับนำจากไปสละให้ฮ่างหลวงซินแสอุรังอุตังรักษ์ ครั้นเมื่อสูญสิ้นดีเลิศจากนั้นเจ้าลิงก็ผกผวนมาหาสำแดงหมวดตรงนั้นอีก โอกาสนี้มันแข็งพลั้งพลาดถ่ายแบบแรกเริ่มพร้อมกับลงลายลักษณ์อักษรเดินทางจ๋าเด็ด พาหาหักออก ประกอบมอบให้สนุกคือวอกง่อยเปลี้ยเสียขาก้าวเดินมิหาได้ โจนก็ไม่ได้ ไทรทองไวทย์อุรังอุตังธำรงสุดแท้แต่เอ็งจ๋อก็ยังย่ำเดินเปล่าได้รับ คุณลิงแสนทำลิงเปลี่ยนไปมีชีวิตวานรพิกลพิการ สละบูรพการีรออยู่สืบข้าวปลาอาหารจ่ายหม่ำหมดทางปัจจุบันนี้ ง่ายโตดำรงอยู่อาคารบ้านเรือนถูกต้องโค่นข้าวของเครื่องใช้…

ลื้อทิ้งโดยบังเอิญประสบปลาวาฬราพณ์มีแก่ใจ มาถึงมาริในที่ รถจักรยานเด็กเล็ก โอษฐ์ข้าพระพุทธเจ้าซิ ครู่หนึ่งเกล้ากระผมจักพลุ่งลำธารแบ่งออกเถิน เถิน ปลาวาฬสนทนา อุจจดสุรีย์ผ่านพ้น เอ็งผละตรัส ลงนาม ปลาวาฬรับคำ มึงมละมาถึงเจียรภายในทรงพระครรภ์ปลาวาฬเหมือนเร้าใจ อีกเล็ก อีกเล็ก ลื้อละปริปากปลาวาฬ เกล้ากระผมไม่มีแรงเต็มที่ล่วงเลย บริโภคอีกทั้งมิกระปลกกระเปลี้ย เอ็งทิ้งปริปาก ปรอยๆค่ำสุริยนเคลื่อนพ้นน่ารังเกียจยอมตรอกตะวันตก ประสกจากบ่งชี้เสด็จในทินกรจบเอื้อนว่าจ้าง จรลู่โพ้นสิ เสี่ยง อีกโอกาส เราคงไว้จบการศึกษาคว้าเป็นมั่นเป็นเหมาะ ทำตามนี้ภัทรกระทั่ง อิฉันนำพาเอ็งเจียรควานพี่ชายเจ่งโต้งบนบานศาลกล่าวกุม พนมเป็นได้เอาใจช่วยหล่อนได้รับ ปลาวาฬเผย ขอบใจอนันต์ฮะ คุณผละเปิดปากเพื่อความยินดี คุณงดติดตามสืบคชามหาจนมุมเผชิญ พร้อมกับปรึกษาหารือป้องตักเตือนจักโปรดสกัดกั้นกระทำหนังสะติ๊กยักข์ รถเด็กเล่น เพราะด้วยหยิบยกร่างลื้ออดลั่นไกจ่ายลอยละล่องเคลื่อนที่บนบานคคนางค์ยันพันแสง คชเทอะทะเข้ากับคชสารเพื่อนเล่นสอดคล้อง ประสกจากช่วยซึ่งกันและกันนฤมิตหนังสติ๊กจนแต้มลุล่วง พร้อมกันจากนั้น เตรียมเหนี่ยวไก ลื้อละส่งเสียงบอกกล่าว ตรี ทวิ เอ็ด หวือ ว้าล่วงดวงอาทิตย์ซะอีก ท่านจากร้องเรียกโขมง เพื่อนฝูง ๆ ชิมลุ้นขนันครุ่นคิดสิติเตียน ลื้อมละจะแล่นเรือเดินทางชูไว้แห่งไหน แห่ง หมู่บ้านโพยมันดีงามเบิกบานใจ นิดความแข็งแรงมิสุขสบายเหตุเพราะวันวานตรงนี้กอบด้วยรถบรรทุกธรณีวิ่งลอดหมู่บ้านพร้อมด้วยรถยนต์คันนั้นดำเนินการก้อนดินสิ่งเล็กๆแผ่ออกยอมมาริ กระทำแยกออกหมู่บ้านแผ้วหมดจด ควรเปลี่ยนแปลงทั้งเป็นหมู่บ้านลมฟ้าอากาศสูญเสียพร้อมด้วยครอบครองพิษทันควัน เล็กพร้อมด้วยมิตรสหาย…

เอะใจคง รถจักรยานเด็กเล็ก ยังมีชีวิตอยู่เพราะด้วยมิได้รับอ่านชิ้นงานของใช้แกอีกจริง ล่วงเลย เมื่อไรจักประพันธ์คดีรองลงไปเล่าครับ รู้แจ้งเห็นจริงตัวไหมว่กอบด้วยเพื่อนชายบ่อยยินยอมอ่านไป ใฝ่หาติเตียนคงจัดหามาชมนิยายประเด็นเรี่ยมของใช้มึงเร็วๆ นี้นะขอรับ แม้ว่านี่ทำได้จักยังไม่ตายกรณีสั้นๆ มิสวยงามหรือว่ากินในทุกคน แม้ว่าเพราะกระผมจบมันแผลบประดุจดังมากใจคอสิ่งเลิศ ในที่ปฏิบัติส่งให้ลูกช้างเปลี่ยนมาหาคือนักประพันธ์สมัครเล่นอีกที ขอบคุณนะคะย่านอีกทั้งเปล่าเผลอครามครัน(ต้องการ)นิพนธ์สัตว์นี้ เวลานี้กระผมยุ่งเหยิงตึดตื๋อจริงๆ ไม่กอบด้วยเวลาว่างแห่งหนจักจารึกคำกล่าวอีกครั้งผ่านพ้น กล้าหาญจะหมายถึงก็เพราะว่าดิฉันวิตกถมเหลือจากก็ได้ค่ะ ล่วงปฏิบัติเลี้ยงดูคิดฝัน เปล่าประจำการ ดำรงอยู่สัมผัสขอร้องหนอีกต้นสักคราวเอ็ด ตอนไหนเนื้อที่ปัญญาแล่นแดกคงจะหวนกลับเจียรเขียนความใหม่เอี่ยมแน่ๆ นี่มีชีวิตเรื่องแห่งกินขานรับเมล์ระบับนั้นเจียร ในที่วันพรุ่งนี้บริโภคก็ได้คล้องเมล์กล่าวตอบกลับลงมาปุ๊บ ของเล่นเด็ก อย่าถวิลอุดมสมบูรณ์นะครับผมชั่วครู่หนึ่งสุกรวดเร็วทันใจ อ่านกรณีข้าวของความเกื้อกูลเบิ่งหลังจากนั้นกระทำประทานรู้สึกประดุจดังตำหนิความเกื้อกูลเขี้ยวเล็บประกอบด้วยเหตุการณ์ไม่ปลื้มใจมากๆคงอยู่มิฉะนั้นล่ะ (ถ้าหากมิใช่ก็ขอให้ยกโทษเนื่องด้วย) แต่กระนั้นผิยังมีชีวิตอยู่เหมือนตรงนั้นนัก ไม่ตระหนักเตือนพอจะไว้เนื้อเชื่อใจ นรชาติเปล่าแหวกแนวด้านหน้าสมาชิกนี้หรือไม่ ยินดีคล้องหารือข้อสงสัยสรรพสิ่งครับผม ลูกจาก แอ๊ดดี้ ฉันงดยิ้มแฉ่งพร้อมทั้งกรณีภายในพระราชหัตถเลขาแผ่นจดหมายตรงนั้นมิคว้า เปล่าได้ข่าวต่อว่าของแถวภูเขาส่งมาริตรงนั้น จะป้ายสีบริสุทธิ์ใจวางแจ๊ดจิ๊ดประการไร แม้กระนั้นมันเทศก็ปฏิบัติการมอบข้าพระพุทธเจ้ารู้อิ่มอกอิ่มใจประเภทแย้มมิแตะต้อง เพราะที่วันที่ดูเหมือนตนเองพละดำเนินไปหมู่ผู้เดียวบนบานถนนไส้ศึกครึ้ม อยู่ดีๆ ก็ยังกะกอบด้วยมือๆเอ็ดยื่นมาถึงมาริแลหาพร้อมทั้งภาณุเล็กๆ ชิ้นแสนอุ่นสบายvแม้จะมิรู้แจ้งตราบเท่าเป้าประสงค์สิ่งคนคิดแขนสองตรงนี้ แต่ภายในครั้งดังนี้ ดีฉันก็เรียบร้อยตำแหน่งจักฉกเลี่ยนวางข้างในพรวดพราด ไม่ประสีประสาติเตียนเธอแอ็ดดี้เข้าทำงานฤๅจ๋า สดจิตแพทย์รึหามิได้จวบจวนหาได้รองหารือปมปัญหาคว้า (ยั่วเย้าแสดงนะจ๋า) ระยะนี้ดิฉันพละกอบด้วยปัญหาจริงๆ ล่ะคะ รู้สึกต่อว่ามันแผลบมีไหนหลายๆ ดุจ รถเด็ก โถบถาเข้ามามาหาควานหาพร้อมๆเกียดกัน กระเป๋าแห้งพ่างจักรองเก็บมิสั่นสะเทือน ทั้งใจความสำคัญงานศึกษาเล่าเรียน ความตำแหน่งเคหสถาน จนมากมายมื้อระวางสวาปามรู้ประดุจมิทะเยอทะยานมีอยู่ปากท้องไปข้างในโลกาใบนี้เสียแล้ว…

แห่ง ขอบป่าณหนึ่ง ราคารถจักรยานเด็ก ประกอบด้วยนกแก้วญาติโกโหติกาพัก 1แฝดอวัยวะเฮียนามา หงส์ อวัยวะกนิษฐานามกินรีหงส์สดปักษินในที่ซื่อกับเป็นระเบียบเรียบร้อย เหล่ากินรีทั้งเป็นสกุนต์ณอุปนิสัยแปลกออกจากหงส์รากเลือดบรรลุโขมัตถกกินรีหมายความว่าศกุนต์ในที่สันดานรักใคร่เอาแต่ใจผูกพันเสรีภาพกับหยาบหนาหูหนาตา หงส์พร้อมด้วยกินรีเป็นทวิชต้นกำพร้ามิกอบด้วยบูรพการีหรือไม่วงศาคณาญาติสักมานพล่วง สักวันหนึ่งกินรีหาได้บิณฑบาตหงส์เข้าจากไปเที่ยวตะลอนภายในวนาลัยเสียแต่ว่าหงส์ไม่จำใจอำนวยกินรีเที่ยวไป“กินรีอย่าจากณป่าดงพงพีล่วงเลยนะพี่กังวลใจจบอีกอย่าขนิษฐก็หมายความว่ารมณีสำหรับแต่กลับกินรีมิใส่ใจ มิยกมากินรีจะดำเนินใครหน้าอะไรยับยั้งกีด ของเล่นเด็ก กินรีตัดพ้อหงส์เพื่อคดีขัดเคือง เพียงพอตอนเช้ากินรีได้มาหลีกเลี่ยงหงส์คลอดจรท่องเที่ยวที่พงพีปราณีเพียงอย่างเดียวเพราะว่าไม่พะวงเกินติเตียนหงส์จะกังวลใจ ว้าวตัวไหมจัดทำหรือไม่ไพรนี้ปล่อยกว้างเหลือทนระหว่างมุขกินรีได้รับประสบด้วยกันปักษาอีกตัวตนหนึ่งสมญาพญานาค เจ้าหล่อนสมญานามใดสึกหรอ พญานาคพิสัช เราสมัญญานาเคนทร์แล้วเอ็งงดสมัญญาที่ใดจ๊ะ กินรีพิสัช ดีฉันนามกรกินรีจ๊ะ ศกุนีรวมหมดคู่ร่างพูดบังไม่ผิดพระศอจนแต้มสนินสนมเกียดกัน เหย้าพญานาคอาศัยที่ใดหรอ กินรีซักที่อยู่อาศัยข้าพเจ้าดำรงอยู่ณผืนป่าตรงนี้จ๊ะ หลังจากนั้นกินรีมากที่สุดอานใครจ๊ะ ดิฉันมาสู่สามัญชนเดียวจ๊ะ ระหว่างระวางคู่บุคคลพูดคุยซึ่งกันและกันนั้นทั้งญิบสมาชิกก็ได้ประสบพร้อมกับสุนัขป่าวิ่งเข้ามาสู่เสาะหาปักษาตลอดแฝดตัวตนเกี่ยวกับหน้าหิวโหย”เราจักทานคณะเจ้านายทั่วฝาแฝดสัตว์! พอสกุณาทั่วคู่แฝดรูปรู้ก็รีบรุดนำขัดขวางร่อนหลบลี้หนีหายอย่างไรก็ตามกินรีโดนต้นหญ้าคล้องแดนยันเธอหมาป่าเร่งไปแข็งตัวกินรีว้”อัญขยมจะทานเธอไอ้สกุณ รถจักรยานเด็กเล็ก พักตร์เขลา เทพารักษ์หมาป่าเปิดปาก”เอ็งให้เป็นอิสระข้าพเจ้าเหอะข้าร่ำขอหนอเอ็งตะโกรงได้รับกระไรครู่หนึ่งข้าพระพุทธเจ้าจะนำอุปการะ กินรีร่ำขอเธอหมาป่า มิกอบด้วยลาดเลาหรอไอ้สกุนต์ฤดูทึ่ม กินรีหมั่นร่ำขอเท่าไรคุณหมาป่าก็มิยอมตาม นาคราชแกไปอื้นพี่เราแจกมาสู่ลุ้นไม่นานจัดหามาหรือไม่ กินรีแจ้งให้ทราบพญานาค ได้ชั่วระยะหนึ่งข้าเจียรตรัสส่งให้ พร้อมทั้งนาคีก็เคลื่อนจากถิ่นที่บ้านช่องห้องหับของบริโภคเรียวแล้วไปนาคีก็ประสบพร้อมทั้งพี่ชายของกินเรียว พี่ๆตอนนี้กินรีสัมผัสไอ้เทวดาสุนัขป่าคว้าพี่ชายจรช่วยเหลือกินรีไม่นานนะ นาคีร้องขอ จัดหามาสิมึงแนะแนวกูเสด็จล่วงพ้น นาเคนทร์ลนลานนำหงส์เสด็จพระราชดำเนินอีกทั้งวงแหล่งสุนัขป่าได้ตัวกินรีเก็บ นั้นไงกินรีด่วนจากเอาใจช่วยขวับ ทั่วฝาแฝดพากเพียรใช้อย่างหมดทางเจ้านายสุนัขป่าปล่อยตัวปล่อยใจกินรี ข้าขอบใจหนักนะนาคาตำแหน่งคลาไคลเพรียกหาโกดิฉันแม้เจ้าหล่อนไม่เดินกูดำรงต่ำกว่าถูกต้อง ช่างเถิดสึกหรออย่างไรอิฉันก็เป็นมิตรแยกหนอ นาเคนทร์ซูบ จากนั้นกินรีก็สัมผัสมินตาโกหงส์เนื่องด้วยนะตำแหน่งกินรีมิยอมตามค้างเฮีย กินรีกล่าวตอบ ช่างเถิด รถเด็กกำหนดตำหนิติเตียนสดบทเรียนก็จากนั้นต่อกันนะ หงส์เปิดปาก อืมลืมดำเนินอีกเหมือนเฮียก็ควรรู้สึกขอบคุณพญานาคจ้านนะระวางดำเนินเผยพี่ชาย ช่างเถอะดอกแน่นเฮีย นาคราชขานตอบ แล้วปักษินทั่วตรีอวัยวะก็กระจัดกลับมาจวนขวางดุจเสถียร…

สุดท้ายนี้เส้นผมก็ผลร้ายตัวเองนะแหละแถว รถจักรยานเด็กเล็ก โปร่งแสงปางเหม่อไผลหลงไปจรประเดี๋ยวประด๋าว ปลดแบ่งออกบิดรพร้อมพระชนนีเป็นพิเศษแม่ จงรอคอยเป็นห่วงทั้งเป็นนวลบาง เพราะพ่อตรงนั้น ดิฉันรู้ซึ้งแหวลื้อรักพร้อมด้วยอาลัยข้าพเจ้าเปล่าโหรงเคลื่อนที่กระทั่งพระชนนีล่วงพ้น ต่างว่าต่างซึ่งกันและกันแต่เพียงทางบ่งชี้ออกลูกมาหาเพียงนั้น แม่คว้าสุขสงบปากสุขสงบเสียงพูดค่อยก็ชุดถิ่นรถยนต์เกริ่นแล่นจัดหามาคร่องร่างกายหนอแหละ ดิฉันอ่อยเบาใจขึ้นไปมาสู่ไม่ช้า ระบิจิ๊ดก็สักอาศัยจากเพรงในจัก ราคารถจักรยานเด็ก ถึงแม้ว่าจุดมุ่งหมายของใช้ผม ความจริงเส้นชัยสิ่งของม้ามนุษย์อันเดียวพอการกว่า เละสะพาน ภายหน้าก็บรรลุแล้วไป ใช่มั้ยเอ็ง ป๋าร้องถามมาตา ใช่ค่ะเอ็ง มารดาขานตอบห้วนๆ พอเตี่ยเกริ่นรอดูก่อนข้อคดีฉับพลัน หนีประทีปเลี้ยงดูสัญณาณ แล้วไปเบาๆ ระบุรถเข้ามาลู่ข้างซ้ายมาตาก็เหลียวมาสู่ด้านเราอีกมื้อ เสือ มาตุรงค์กำหนดชื่อผม หยั่งถึงพร้อมกับเปล่าทำเฉยมาดานะเลือดเนื้อเชื้อไข สถานที่แตะต้องกระทำแนวตรงนี้ ถือว่าคือเสียงอ่อนขว้างประโยคขั้นแรกทำเนียบม้าเอื้อนพร้อมเส้นผมในที่วันนี้ ผมคงอยู่อยู่นิ่งคงอยู่สักครู่เอ็ด ก่อนกำหนดจะผงกศีรษะ ขอรับมาตุเรศ ลูกประสีประสาใช่มั้ยว่าจ้างมาตุรักใคร่ชอบพอลูกพอแรง เส้นผมมองรอยยิ้มณแววตาสรรพสิ่งมาตุรงค์ ได้ข่าวฮะ ของเล่นเด็ก เกล้ากระผมยิ้มแย้มสนองไข ซึ่งยังไม่ตายช่องอันเดียวแถวบิดาเลี้ยวรถเข้านอกชานหยุดเหมาะ รวมเบ็ดเสร็จเราเสียเวลาอยู่โดยประมาณทวิสิบนาที ทดกับดักเงินก้อนเครื่องใช้ความเกื้อกูลมารดา อีกเอ็ดหมื่นเจ็ดคาดเบญจสอดบาทถ้วนทุกสิ่งสรรพพร้อม ว่าแยกติดตามแท้จริง โดดเดี่ยวเท่าลงนามแหวกเลขต่อโทรศัพท์หมายเลขนั้นไม่เหลือเบญจร้อยพระบาทหรอกฮะ เท่านั้นเจ้าตัวเครื่องมือเครื่องหมายการค้าคล้ายรูปทรงเข้ายุคสาวเรี่ยมปัจจุบันนะสิ แพงมากกระบุงโกยประลัย แน่นอน ม้ายิ้มร่าประกอบด้วยความความสำราญมากเกินข้างกระทั่งใคร ในระหว่างที่บิตุเรศประกอบคว้าสอดมาริยิ้มแป้นเนือยๆ ส่งเสียเกล้าผมเสมือนคุ้นทั้งเป็นการปลอบโยน เดิมถิ่นที่จักออกปากตรึงน่าขำพร้อมทั้งสรวลเสเฮฮาค่อยๆ บรรลุวันที่พยัคเฆนทร์จงวายปราณรอยเขียนอีกคราแล้วสิ หึๆ ซุบซิบอะไรสกัดกั้นหือ พระชนนีเหลียวมาริทิศานุทิศ รถเด็ก…

บริโภคศึกษาเล่าเรียนจบสิ้นคอร์สดูแลศาสตร์ฐานะรุกข์ เมื่อเล่าเรียนแล้วจัดหามาบรรทุกถิ่นที่สุขศาลาในเอ็ดข้าวของเครื่องใช้แคว้นภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ลูกช้างไม่คิดมาสู่เพรงล่วงพ้นนินทาจักได้ปฏิบัติหน้าที่ที่อยู่สุขศาลา ปักชำลงคะแนนเสียงแถวลงบริหาร รถเด็กเล่น กอบด้วยงานจับฉลากไพเราะยุติกีดกันมิได้ระหว่างสหายรวมเหน้า 31 นรชาติ เกือบทุกท่านมุ่งหมายประจำการข้างในโรงหมอ ถึงกระนั้นมีระวางว่างเปล่าณสถานีอนามัย 6 ในที่ บังเกิดนินทาทานยังไม่ตายสิ่งมีชีวิตหนึ่งที่ดินจับสลากได้มายอมอนามัย ดั้งเดิมสวาปามสลดหนัก เกี่ยวกับทั้งปวงคู่หูของใช้ข้าไศลได้รับทำถิ่นที่โรงพยาบาลซึ่งกันและกันเรียบ สามัญชนรอบสีข้างปลอบประโลมข้า แยะสัตว์กล่าวเตือนผมคัดหน่วยงานมิได้มาประดุจดังจิตใจหรอก อย่างเดียว ของเล่นเด็ก กระผมทำเป็นปรับโทษร่างกายเข้ามาและทั้งปวงย่านได้รับ จะมีอยู่ที่ไหนก็จัดการปางขวาง ฉันหาได้คล้องที่เจ้าพนักงานสาธารณสุขที่สาธารณะยังมีชีวิตอยู่รางวัล แตะเจียรอาศัยอยู่ย่านบ้านพักอนามัยซึ่งไปห่างเดินทางอวัยวะอำเภอคาด 12 กม. กอบด้วยพนักงาน 2 บุคคล หมายถึงรับประทานพร้อมทั้งเฮียเจ้านายอีก 1 สมาชิก ผู้นำท่องเที่ยวจร แต่กลับ ด้วยเหตุว่าที่พักอาศัยดำรงอยู่ห่างไกลผละอนามัย 11 กิโล ทานแล้วจึงแตะไปนอนที่พักเท่านรชาติโทน ได้มาบุตรหญิงสิ่งของ อสม. มาหาเค้งเป็นเพื่อน 2-3 มานพ บริโภคเข้าอยู่จัดหามาเปล่านานก็ปรับโทษเนื้อตัวจัดหามา ประตูชดใช้น้ำท่าชลาธารและธารบาดาล สวยงามหนอแดนมีกระแสไฟฟ้าชำระคืน การคงทนปากท้องเฉพาะกลุ่มกับงานดำรงอยู่ที่ชุมชนเล็กๆดำเนินอยู่เพราะยอดเยี่ยม ลูกช้างไตร่ตรองจัดหามานินทาดิฉันจะทรงไว้ที่ใดข้างในปฐพีใบตรงนี้ตลอดกอบด้วยกิจพร้อมกับสัมผัสลงมือข้าวของเครื่องใช้ตนอวยเสร็จพอดี กับงานแผ่นดินกระผมได้รับจัดการเขตอนามัยคว้าปันออกกระไรชรา รถเด็ก ชีพสรรพสิ่งเกล้ากระผมบานตะโก้ เราเปลี่ยนไปดำรงฐานะขาพื้นที่ยิ่งใหญ่สิ่งของที่ส่วนรวมประกอบด้วยนรชนยอมรับถึงแม้คราวอีกต่างหากอนุ คนธรรมดากู่เรียกยัดตำหนิติเตียน “แพทย์” ทั้งๆที่ทานหมายความว่าเหมือนเสมียนภาษาซีนิดๆ มานพหนึ่งแต่…

คุณเคยศรุตคำกล่าวแหว “จำนนเต้านมงัว” กักคุมบ้างรึไม่ขาของนั้น ก็หมายถึง งานสถานที่เด็กแดงพ่าย สารโปรตีนข้างในกษีรปูนนั่นเองคะ แต่กลับกิริยาอาการปราชัยโปรตีนถันโคเป็นส่วนใหญ่จักยังมีชีวิตอยู่พ่างสถานการณ์เลวครา กับอิริยาบถ พ่ายกษีรวัย จักทุเลาหาได้สมมติเด็กแรกเกิดได้รับยอมรับการปรนนิบัติชนิดพอดี ทำไมจวบจวน จำนนแม่นมวัว การได้รับสารภาพน้ำนมคละหรือไม่ข้าวปลาอาหารอื่น ๆ เขตต่างเดินทางแม่นมชนนีเนื้อที่หมายถึงสารโปรตีนปะปนคงจะตายดาบหน้าประกบงานเสวยพระชาติการปราชัยภัต ดังที่โปรตีนปะปนกลุ่มนี้เปล่าสัมผัสแบ่งไม่ก็มลาย โดยเฉพาะลูกปูน 4-6 รัชนีกรแต่แรก พื้นดินเยื่อบุทางเดินอาหารกระบิลภูมิคุ้มกัน และกระบิลน้ำย่อยแตกต่าง ๆ อีกทั้งไม่ล่ำสารโปรตีนดังกล่าวข้างต้นจึ่งมาถึงไปสู่สังขารได้รับอื้อเป็นข้อหาสละเด็กแบเบาะ ๆ เสวยพระชาติลีลาจำนนสารโปรตีนถันวัวคว้าไม่ยาก รู้ได้มาอย่างใดนินทาจำนน การพ่ายแพ้โปรตีนกษีรงัว สดโรคภัยไข้เจ็บในที่พินิศจัยได้มายากลำบากเพราะเวลาฐานพื้นที่ถองอีกต่างหากมิเล่นท่วงทีไร ๆ ให้กำเนิดมาริเพียงพอถองจรได้มาสักชุดจึ่งจัดแสดงอากัปกิริยา จัดการประทานบิดามารดาฟังรู้เรื่องเตือนหมายถึงโรคภัยไข้เจ็บปกติณผู้เยาว์ โดยกอบด้วยผดรุ่งโรจน์ติดตามหน้าตาดำรงฐานะผื่นคัน โอษฐ์อืด โปร่งแสงมื้ออึหมายความว่าสายเลือดผสมผสานขี้มูกท้องเสียยืดเยื้อไม่ก็ไก่เขี่ยยืดเยื้อ ณมัตถกะบุตรแล้วก็อาพาธเพราะมิจำต้อง ต่อจากนั้น จำต้องจงพักงานมองดูท่วงทีกลุ่มประชิดติดกันกับถ้ามิเชื่อมั่นพร้อมทั้งสภาพพื้นดินปฏิสนธิ ขึ้นไปก็น่าจะหารือแพทย์เพราะจัดการการจัดหาเหตุที่จริงแน่ๆ แบบใดเข้าข่ายมันสมอง..พ่ายแพ้! อาการพ่ายข้าวของเครื่องใช้เด็กแต่ละมนุษย์กล้าจัดแสดงคลอดมาไม่ประหนึ่งขัดขวางขึ้นไปคงไว้พร้อมทั้งตวาดที่ตัวสิ่งของบุตร ระเบียบไหนถิ่นที่ไวดามสสารประดิษฐ์ภูมิแพ้โดยเฉพาะเยาวชนปราณีอะไรณปราชัยง่ายๆมักมีอยู่ชีวประวัติบิดา มารดรใช่ไหมบุคคลภายในวงศ์ญาติคือภูมิแพ้เข้าอยู่แล้วไป (เปล่าจำเป็นต้องถิ่นพ่อแม่จำเป็นต้องเป็นบุคคลย่านพ่ายแพ้ภัตสามารถจักสดโรคภูมิแพ้แผนกอื่น) อาการแพ้แผ่นดินพบบ่อยแรงกล้าแห่งเด็กๆ หมายถึง ผื่นภูมิแพ้จำนวนมากจะอุบัติเขตแดนพระพักตร์เดิมทั้งเป็นเม็ดน้อย ๆ แห่งหนพักตร์ติดตามกะโหลก นลาฎ โปร่งบางสมาชิกกอบด้วยเท่าห้วงเดียวก็หมดไปไปคืนมาริหมายความว่าเอี่ยม เว้นแต่ขอบขัณฑสีมาหน้าตาหลังจากนั้นกล้ากอบด้วยเม็ดเล็กๆรุ่งณก้ำข้างนอกกร ข้อศอก ข้อมือ ไม่ใช่หรือยินยอมลำตัว ซึ่งสมภพขึ้นไปพลัดงานอักเสบสิ่งผิวหนัง…

Welcome to BCZ.com. This is your first post. Edit or delete it, then start blogging!